Learn to rest, not to quit…
Samen met mijn Caminovrienden Jutta, Tanya, Felix en Lilli heb ik Ribadeo bereikt en dat was echt een teameffort. Voor Ribadeo moesten we een ongelooflijk hoge brug oversteken. Halverwege de brug ruilden we de provincie Asturië in voor Galicië. De laatste provincie onderweg naar Santiago! Een van ons had heel erg last van hoogtevrees, durfde de brug niet over en liep een stuk voor ons. Ze vroeg ons om hulp, want er was geen enkele manier om die brug te ontwijken. Toevallig waren we op dat moment heel dicht bij haar in de buurt. We zijn gezamenlijk de brug overgestoken en dit was echt een magisch moment. Het gevoel “dit doen we samen” met elkaar en voor elkaar versterkte onze band enorm. Terwijl we de brug overstaken, speelde ik het liedje “Bridge over troubled water” af op Spotify ter afleiding van de hoogtevrees (dankjewel aan mijn zussie voor Spotify 😉). En het voelde alsof we over die brug heen vlogen. Dit moment zal ik niet gauw vergeten!
In Ribadeo hebben we gezamenlijk een appartement gedeeld en La Playa de los Cathedrales bezocht, dit is echt een fantastisch mooie plek aan de kust met allemaal rotsformaties in de zee, die je alleen maar kunt zien als het laag tij is. Ik laat de foto’s voor zich spreken.
We hebben genoten van een paar dagen rust, gezond eten en qualitytime met elkaar. Samen met Felix maakte ik een laatste wandeling naar de vuurtoren van Ribadeo op een eilandje in de zee, die we na Ribadeo gaan verlaten. De route loopt vanaf hier landinwaarts richting Santiago. De eerste keer dat ik straks weer de zee zal zien, zal in Finisterre zijn als ik dat red. Ik heb heel bewust genoten van de zee, in het koude water gezwommen elke keer dat ik de kans had. Heerlijk was dat. Een met de natuur. Zwemmend in de zee, met de oerkracht van de golven voel ik dat ik leef. Ik voel dan een enorme rust en ruimte in mezelf en volledig in het moment. Dag zee, tot later… 🌊
Onze groep is nu weer grotendeels uit elkaar, maar we hopen elkaar weer tegen te komen voor of in Santiago. Tanya en ik gaan morgen weer verder lopen. Ik ben van plan 17 kilometer te gaan lopen en hoop dat dat nu weer lukt na een paar dagen rust en herstel. We hebben een ontzettend leuke overnachtingsplek gevonden op een boerderij voor maar 3 pelgrims en daar zijn Tanya en ik er 2 van. Ik ben benieuwd. Ik ga alleen lopen op mijn eigen tempo en heb de hele dag de tijd. Nog 200 kilometer te gaan en geen gemakkelijke kilometers, veel omhoog en omlaag… We gaan het zien.
